Holy great game design, Batman!
Το Batman: Arkham Asylum είναι ένα παιχνίδι που περιμένω πώς και πώς. Ο τίτλος της Rocksteady και της Eidos γαργαλάει ακριβώς τα σωστά fan σημεία μου, είτε μιλάμε για video games είτε για comics. Παίζοντας ένα demo του παιχνιδιού στο Λονδίνο, πίσω στο Μάρτιο, βρέθηκα αντιμέτωπος με ένα παιχνίδι που φαίνεται να είναι η καλύτερη απόδοση του Dark Knight σε video game μορφή, ενώ ταυτόχρονα είναι ένα παιχνίδι με χειρισμό τόσο στιβαρό όσο τα μπράτσα του ήρωά του και με γραφικά που πετάνε μάτια στον τοίχο. Που είναι φτιαγμένος από φωτιά.
Χθες κυκλοφόρησε το demo του παιχνιδιού στο Xbox Live (προς το παρόν διαθέσιμο μόνο για Gold members - booo) και στο PC. Είμαι ήδη τσαντισμένος που η PC έκδοση θα αργήσει μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου (οι PC gamers υπάρχουν, εταιρίες! Είμαστε εδώ, στο σκοτάδι, ψάχνουμε, ψαχουλεύουμε, υψώνουμε τα χέρια και οικτίρουμε το απόμακρο, ψυχρό φως που αχνοφαίνεται εκεί ψηλά, για ένα μόνο κομματάκι συμπόνιας και ελέους, για να εισπράξουμε μόνο καταφρόνια και χλεύη! Ήταν λοιπόν τόσο φοβερά τα αμαρτήματά μας; Ήταν τόσο φρικτή η ύβρις μας, όταν θέλαμε να τρέξουμε το Crysis με Gamer settings; Ποιού θεού την άσβεστη μάνητα προκαλέσαμε με τη λαχτάρα μας για πάνω από 100 frames per second; Για ποιόν τιτάνα ήμασταν απειλή επειδή γίναμε τόσο καλοί στα FPS, το ποντίκι και το πληκτρολόγιό μας ρομφαία και μαστίγιο στα χέρια μας; Και πόσα χρόνια ακόμη θα τιμωρούμαστε μ'αυτό το μαρτύριο του Τάνταλου, βλέποντας το παιχνίδι πάντα τόσο, μα τόσο κοντά μας, μα πάντα να αναβάλλεται για μια άλλη, μακρινή ημερομηνία; Ω θεοί, αγγίξαμε το πρόσωπό σας και τώρα πληρώνουμε γι'αυτό. Ω, πόσο ακριβά το πληρώνουμε.)
Τι έλεγα;
Α ναι. Χθες λοιπόν κυκλοφόρησε το demo και για PC, και το οποίο μπορείτε να βρείτε εδώ κι εδώ (είναι ένα horribly overcomplicated install μακριά. Horribly overcomplicated από την άποψη ότι πρέπει να κατεβάσετε το demo στο PC σας και να του κάνετε double click για να εγκατασταθεί. Μιλάμε το PC Gaming είναι για σκοτεινές ιδιοφυίες!
Οι εντυπώσες μου από την PC έκδοση του demo μετά το άλμα. Jump, little ones! Jump!
Αντίθετα λοιπόν με το τμήμα που είχα παίξει το Μάρτιο, το οποίο ήταν δύο κλειστές κι απομονωμένες challenge πίστες, αυτό το demo είναι το ξεκίνημα του story mode του παιχνιδιού.
Η ιστορία του -γραμμένη από τον Paul Dini, no less- ξεκινά από εκεί που συνήθως τελειώνει μια ιστορία του Batman. Ο Joker είναι αιχμάλωτος μέσα στο Batmobile, το οποίο περνά τις πύλες του Arkham Asylum, όπου θα φυλακιστεί για άλλη μια φορά ο παρανοϊκός κακοποιός. Μόνο που αυτή τη φορά τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η επιστροφή του Joker στο Arkham είναι ακριβώς το σχέδιό του, και δεν αργεί να δραπετεύσει από τα δεσμά του και να 
αποκλείσει το ίδρυμα, που έχει πέσει στα χέρια των ανθρώπων του - με τον Batman μέσα, μαζί του. Τώρα ο Σκοτεινός Ιππότης θα πρέπει να περάσει μέσα από ορδές μουρλών και ψυχοπαθών για να φτάσει στο Joker, συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων παλιών του γνώριμων, οι οποίοι πολύ χαίρονται που θα τον ξαναδούν.
Τι μου άρεσε:
- Τα γραφικά του παιχνιδιού είναι απίστευτα. Η Unreal 3 και το σύμπαν του Dark Knight πάνε μαζί σαν την πίτσα και τη μπύρα - το καθένα είναι καταπληκτικό από μόνο του, αλλά συνδυασμένα γίνονται μεγαλείο!
Τα μοντέλα είναι τεράστια και μπορείς να νιώσεις το βάρος τους, με πρώτο και καλύτερο τον ίδιο το Σκοτεινό Ιππότη, ο οποίος δείχνει ανά πάσα στιγμή έτοιμος να σκάσει. Η επιλογή trophies του κύριου μενού επιδεικνύει τα μοντέλα του παιχνιδιού (το demo δείχνει τον Batman και τον Killer Croc) και τα αποτελέσματα απλώς κόβουν την ανάσα. Σημειωτέον ότι το PC μου (Intel Core 2 Quad, Q6600 @ 2.40 GHz, με ΑΤΙ HD4850 1 GB και 2 GB RAM) έτρεχε όλα τα settings στο maximum χωρίς κανένα πρόβλημα. Ξέρω ότι πρόκειται για demo κι όχι για το full προϊόν, όμως όπως και να έχει το οπτικό αποτέλεσμα είναι καταπληκτικό, όπως δείχνουν και οι screenshots. Μη έχοντας εξοπλισμό nVidia ωστόσο, δεν κατάφερα να δω τα extra καλούδια (υποστήριξη PhysX και 3D Vision) που διαθέτει η PC έκδοση για τα τσιπάκια εκείνα.
- Το voice acting. Ω, το voice acting. Ξέραμε βέβαια ότι ο Kevin Conroy και ο Mark Hamill επιστρέφουν στους ρόλους του Bats και του Joker αντίστοιχα, όπως έκαναν και στην Animated Series. Οι δύο ηθοποιοί έχουν συνδέσει το όνομά τους με αυτούς τους ρόλους, και είμαι στην ευχάριστη θέση να πω ότι η δουλειά εδώ είναι καταπληκτική.
Ο Hamill απολαμβάνει για άλλη μια φορά την υπερβολή του Joker, ενώ τα μπάσα του Conroy πάνε γάντι με το επιβλητικό μοντέλο του Bats. Οι υπόλοιποι χαρακτήρες είναι κι αυτοί αρκετά καλοί, αν και ανυπομονώ να ακούσω κι άλλες φωνές από το Rogues' Gallery του Bats.
- Ο χειρισμός. Παίζοντας την προηγούμενη φορά σε 360, είχα τις αμφιβολίες μου για το πόσο καλά θα προσαρμοζόταν στο πληκτρολόγιο και στο mouse. Ευτυχώς, η προσαρμογή είναι άψογη, ο έλεγχος είναι απόλυτα φυσικός για όποιον έχει παίξει πάνω από ένα PC Game στη ζωή του, και πάνω απ'όλα διατηρεί το βάρος που αρμόζει στα κατάλληλα τμήματα. Όταν ο Bats ξυλοφορτώνει κακούληδες,
τα combos εκτελούνται θαυμάσια και γρήγορα, ενώ τα σημεία όπου κρύβεται στο σκοτάδι και μετακινείται από κούρνια σε κούρνια και εξουδετερώνει ανυποψίαστους μπράβους κυλάνε το ίδιο άκοπα και αρμονικά. Extra συγχαρητήρια για τα επανασχεδιασμένα για PC εικονίδια, κάτι που το PC συχνά στερείται και αναγκάζεται να τη βγάλει με τις πολύχρωμες καραμελίτσες των πλήκτρων του 360 controller.
- Η ατμόσφαιρα. Το πιο σημαντικό σ'αυτό το παιχνίδι είναι ότι πραγματικά σου δίνει το ρόλο του Batman.
Αυτό σημαίνει τόσο βίαιες (αλλά ΠΟΛΥ βίαιες, τα μπουκέτα και τα κλωτσίδια δίνουν και παίρνουν, και πονάνε μόνο από τον ήχο) μάχες πρόσωπο με πρόσωπο, όσο και ανάλυση της κατάστασης, του δωματίου που βρίσκεσαι, της χρήσης του περιβάλλοντος για τους σκοπούς σου, και φυσικά το ψυχολογικό παιχνίδι και τον τρόμο που εμπνέει ο Batman στους εχθρούς του. Όλα αυτά υπάρχουν στο παιχνίδι όχι μόνο ως αναφορές, αλλά ως οργανικά μέρη του gameplay. Το ίδιο το Arkham είναι ένα σκηνικό νοσηρό και τρομακτικό, αλλά το ποιός φοβάται περισσότερο εκεί μέσα είναι συζητήσιμο.
Τι δε με τρέλανε:
- Το animation. Nit-picking ίσως, αλλά όταν ο Bats περπατάει, χωρίς να δέρνει κόσμο και να πηδάει από περβάζι σε δοκάρι, το animation του είναι ψιλο-άθλιο,
φαίνεται σαν να έχει καταπιεί μπαστούνι και να κρατιέται μη του φύγει. Ομολογουμένως λεπτομέρεια, αλλά όταν ένα τόσο καλοφτιαγμένο μοντέλο παρουσιάζει τέτοιο μειονέκτημα, του φαίνεται και μάλιστα πολύ άσχημα.
- Η διάταξη του gameplay φαίνεται να παρουσιάζει τη διαδοχή από τμήματα melee σε αίθουσες για stealth δράση σαν να περνάει από πίστα σε πίστα. Είχα ελπίσει σε μια πιο ομαλή προσαρμογή αυτών των μηχανισμών στο gameplay, κι όχι κάτι που μοιάζει με arenas που συνδέονται μεταξύ τους με διαδρόμους απραξίας. Ίσως βέβαια να αλλάξει αυτό στο τελικό παιχνίδι, ή απλώς να οφείλεται στο γεγονός ότι η αρχή συνεισφέρει στο να μας εξοικειώσει με το χειρισμό.
Σε γενικές γραμμές, το demo κάνει αυτό που χρειάζεται - εντείνει την ανυπομονησία μου για το τελικό παιχνίδι. Στο μεταξύ, θα συνεχίσω να παραμονεύω πάνω από εκείνο τον κακόμοιρο μπράβο περιμένοντας την ευκαιρία να κατέβω με το σκοινί και να τον κρεμάσω ανάποδα. Δεν παλιώνει ποτέ.
Χθες κυκλοφόρησε το demo του παιχνιδιού στο Xbox Live (προς το παρόν διαθέσιμο μόνο για Gold members - booo) και στο PC. Είμαι ήδη τσαντισμένος που η PC έκδοση θα αργήσει μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου (οι PC gamers υπάρχουν, εταιρίες! Είμαστε εδώ, στο σκοτάδι, ψάχνουμε, ψαχουλεύουμε, υψώνουμε τα χέρια και οικτίρουμε το απόμακρο, ψυχρό φως που αχνοφαίνεται εκεί ψηλά, για ένα μόνο κομματάκι συμπόνιας και ελέους, για να εισπράξουμε μόνο καταφρόνια και χλεύη! Ήταν λοιπόν τόσο φοβερά τα αμαρτήματά μας; Ήταν τόσο φρικτή η ύβρις μας, όταν θέλαμε να τρέξουμε το Crysis με Gamer settings; Ποιού θεού την άσβεστη μάνητα προκαλέσαμε με τη λαχτάρα μας για πάνω από 100 frames per second; Για ποιόν τιτάνα ήμασταν απειλή επειδή γίναμε τόσο καλοί στα FPS, το ποντίκι και το πληκτρολόγιό μας ρομφαία και μαστίγιο στα χέρια μας; Και πόσα χρόνια ακόμη θα τιμωρούμαστε μ'αυτό το μαρτύριο του Τάνταλου, βλέποντας το παιχνίδι πάντα τόσο, μα τόσο κοντά μας, μα πάντα να αναβάλλεται για μια άλλη, μακρινή ημερομηνία; Ω θεοί, αγγίξαμε το πρόσωπό σας και τώρα πληρώνουμε γι'αυτό. Ω, πόσο ακριβά το πληρώνουμε.)
Τι έλεγα;
Α ναι. Χθες λοιπόν κυκλοφόρησε το demo και για PC, και το οποίο μπορείτε να βρείτε εδώ κι εδώ (είναι ένα horribly overcomplicated install μακριά. Horribly overcomplicated από την άποψη ότι πρέπει να κατεβάσετε το demo στο PC σας και να του κάνετε double click για να εγκατασταθεί. Μιλάμε το PC Gaming είναι για σκοτεινές ιδιοφυίες!
Οι εντυπώσες μου από την PC έκδοση του demo μετά το άλμα. Jump, little ones! Jump!
Αντίθετα λοιπόν με το τμήμα που είχα παίξει το Μάρτιο, το οποίο ήταν δύο κλειστές κι απομονωμένες challenge πίστες, αυτό το demo είναι το ξεκίνημα του story mode του παιχνιδιού.
Η ιστορία του -γραμμένη από τον Paul Dini, no less- ξεκινά από εκεί που συνήθως τελειώνει μια ιστορία του Batman. Ο Joker είναι αιχμάλωτος μέσα στο Batmobile, το οποίο περνά τις πύλες του Arkham Asylum, όπου θα φυλακιστεί για άλλη μια φορά ο παρανοϊκός κακοποιός. Μόνο που αυτή τη φορά τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η επιστροφή του Joker στο Arkham είναι ακριβώς το σχέδιό του, και δεν αργεί να δραπετεύσει από τα δεσμά του και να 
αποκλείσει το ίδρυμα, που έχει πέσει στα χέρια των ανθρώπων του - με τον Batman μέσα, μαζί του. Τώρα ο Σκοτεινός Ιππότης θα πρέπει να περάσει μέσα από ορδές μουρλών και ψυχοπαθών για να φτάσει στο Joker, συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων παλιών του γνώριμων, οι οποίοι πολύ χαίρονται που θα τον ξαναδούν.Τι μου άρεσε:
- Τα γραφικά του παιχνιδιού είναι απίστευτα. Η Unreal 3 και το σύμπαν του Dark Knight πάνε μαζί σαν την πίτσα και τη μπύρα - το καθένα είναι καταπληκτικό από μόνο του, αλλά συνδυασμένα γίνονται μεγαλείο!
Τα μοντέλα είναι τεράστια και μπορείς να νιώσεις το βάρος τους, με πρώτο και καλύτερο τον ίδιο το Σκοτεινό Ιππότη, ο οποίος δείχνει ανά πάσα στιγμή έτοιμος να σκάσει. Η επιλογή trophies του κύριου μενού επιδεικνύει τα μοντέλα του παιχνιδιού (το demo δείχνει τον Batman και τον Killer Croc) και τα αποτελέσματα απλώς κόβουν την ανάσα. Σημειωτέον ότι το PC μου (Intel Core 2 Quad, Q6600 @ 2.40 GHz, με ΑΤΙ HD4850 1 GB και 2 GB RAM) έτρεχε όλα τα settings στο maximum χωρίς κανένα πρόβλημα. Ξέρω ότι πρόκειται για demo κι όχι για το full προϊόν, όμως όπως και να έχει το οπτικό αποτέλεσμα είναι καταπληκτικό, όπως δείχνουν και οι screenshots. Μη έχοντας εξοπλισμό nVidia ωστόσο, δεν κατάφερα να δω τα extra καλούδια (υποστήριξη PhysX και 3D Vision) που διαθέτει η PC έκδοση για τα τσιπάκια εκείνα.
- Το voice acting. Ω, το voice acting. Ξέραμε βέβαια ότι ο Kevin Conroy και ο Mark Hamill επιστρέφουν στους ρόλους του Bats και του Joker αντίστοιχα, όπως έκαναν και στην Animated Series. Οι δύο ηθοποιοί έχουν συνδέσει το όνομά τους με αυτούς τους ρόλους, και είμαι στην ευχάριστη θέση να πω ότι η δουλειά εδώ είναι καταπληκτική.
Ο Hamill απολαμβάνει για άλλη μια φορά την υπερβολή του Joker, ενώ τα μπάσα του Conroy πάνε γάντι με το επιβλητικό μοντέλο του Bats. Οι υπόλοιποι χαρακτήρες είναι κι αυτοί αρκετά καλοί, αν και ανυπομονώ να ακούσω κι άλλες φωνές από το Rogues' Gallery του Bats.
- Ο χειρισμός. Παίζοντας την προηγούμενη φορά σε 360, είχα τις αμφιβολίες μου για το πόσο καλά θα προσαρμοζόταν στο πληκτρολόγιο και στο mouse. Ευτυχώς, η προσαρμογή είναι άψογη, ο έλεγχος είναι απόλυτα φυσικός για όποιον έχει παίξει πάνω από ένα PC Game στη ζωή του, και πάνω απ'όλα διατηρεί το βάρος που αρμόζει στα κατάλληλα τμήματα. Όταν ο Bats ξυλοφορτώνει κακούληδες,
τα combos εκτελούνται θαυμάσια και γρήγορα, ενώ τα σημεία όπου κρύβεται στο σκοτάδι και μετακινείται από κούρνια σε κούρνια και εξουδετερώνει ανυποψίαστους μπράβους κυλάνε το ίδιο άκοπα και αρμονικά. Extra συγχαρητήρια για τα επανασχεδιασμένα για PC εικονίδια, κάτι που το PC συχνά στερείται και αναγκάζεται να τη βγάλει με τις πολύχρωμες καραμελίτσες των πλήκτρων του 360 controller.- Η ατμόσφαιρα. Το πιο σημαντικό σ'αυτό το παιχνίδι είναι ότι πραγματικά σου δίνει το ρόλο του Batman.
Αυτό σημαίνει τόσο βίαιες (αλλά ΠΟΛΥ βίαιες, τα μπουκέτα και τα κλωτσίδια δίνουν και παίρνουν, και πονάνε μόνο από τον ήχο) μάχες πρόσωπο με πρόσωπο, όσο και ανάλυση της κατάστασης, του δωματίου που βρίσκεσαι, της χρήσης του περιβάλλοντος για τους σκοπούς σου, και φυσικά το ψυχολογικό παιχνίδι και τον τρόμο που εμπνέει ο Batman στους εχθρούς του. Όλα αυτά υπάρχουν στο παιχνίδι όχι μόνο ως αναφορές, αλλά ως οργανικά μέρη του gameplay. Το ίδιο το Arkham είναι ένα σκηνικό νοσηρό και τρομακτικό, αλλά το ποιός φοβάται περισσότερο εκεί μέσα είναι συζητήσιμο.Τι δε με τρέλανε:
- Το animation. Nit-picking ίσως, αλλά όταν ο Bats περπατάει, χωρίς να δέρνει κόσμο και να πηδάει από περβάζι σε δοκάρι, το animation του είναι ψιλο-άθλιο,
φαίνεται σαν να έχει καταπιεί μπαστούνι και να κρατιέται μη του φύγει. Ομολογουμένως λεπτομέρεια, αλλά όταν ένα τόσο καλοφτιαγμένο μοντέλο παρουσιάζει τέτοιο μειονέκτημα, του φαίνεται και μάλιστα πολύ άσχημα.
- Η διάταξη του gameplay φαίνεται να παρουσιάζει τη διαδοχή από τμήματα melee σε αίθουσες για stealth δράση σαν να περνάει από πίστα σε πίστα. Είχα ελπίσει σε μια πιο ομαλή προσαρμογή αυτών των μηχανισμών στο gameplay, κι όχι κάτι που μοιάζει με arenas που συνδέονται μεταξύ τους με διαδρόμους απραξίας. Ίσως βέβαια να αλλάξει αυτό στο τελικό παιχνίδι, ή απλώς να οφείλεται στο γεγονός ότι η αρχή συνεισφέρει στο να μας εξοικειώσει με το χειρισμό.
Σε γενικές γραμμές, το demo κάνει αυτό που χρειάζεται - εντείνει την ανυπομονησία μου για το τελικό παιχνίδι. Στο μεταξύ, θα συνεχίσω να παραμονεύω πάνω από εκείνο τον κακόμοιρο μπράβο περιμένοντας την ευκαιρία να κατέβω με το σκοινί και να τον κρεμάσω ανάποδα. Δεν παλιώνει ποτέ.
Comments
Post a Comment