Medley
Το κεφάλι μου γυρίζει, οι σκέψεις μου δεν έχουν καμία αξιόλογη συνοχή, ο καιρός είναι υπέροχος στη Θεσσαλονίκη (ήλιος και ψοφόκρυο, το οποίο ξέρω ότι οι μόνοι άνθρωποι που μπορούν να το περιγράψουν ως "υπέροχο καιρό" είναι οι Άγγλοι, οι έμποροι σόμπας, οι πωλητές γυαλιών ηλίου, οι ξυλοκόποι κι εγώ - σημειωτέον ότι ποτέ δε συνάντησα Άγγλο έμπορο σόμπας και γυαλιών ηλίου με χόμπυ την υλοτομία που να μην συμπάθησα). Δεν είναι ότι το τρέξιμο των τελευταίων δύο μηνών με έχει καταβάλει, αλλά σίγουρα ένα άλφα μούδιασμα υπάρχει. Και το τελευταίο που θέλω είναι να γίνομαι Debbie Downer (όρος copy-righted by Than ). Δεδομένων τον συνθηκών όμως, το post αυτό θα είναι περισσότερο διεκπεραιωτικό, χωρίς πραγματικό δράμα, ανάπτυξη χαρακτήρων και κρυφά νοήματα, όπως τα υπόλοιπα αυτού του blog. - Παραπονιόμουν τις προάλλες ότι δεν έχω δει ακόμα το The Wrestler , παρ'όλη τη δηλωμένη Aronofsky-fanboyishness μου. Το γεγονός ότι οι περισσότεροι μου φίλοι πλέον βλέπουν ταινίες στο σπίτι καταντ