Mac City Blues

Ο Michael Jackson έχει δυο μέρες νεκρός. Καθώς έτυχε να βρίσκομαι στο Λονδίνο εκείνο το πρωί, είδα τα πρωτοσέλιδα ("London killed Michael Jackson". LOL), περπάτησα ακούγοντας τη μουσική του από ένα σωρό διαφορετικά σημεία, είδα το Lyric Theatre στο West End να πλημμυρίζει από κόσμο για το Thriller Live που παίζεται εδώ και κάποιους μήνες. Όπως γράφει και ο Tyler , πιθανότατα ο θάνατος του Michael Jackson είναι ο μεγαλύτερος θάνατος καλλιτέχνη που θα ζήσει η pop culture-obsessed γενιά μας (επίσης, παραθέτει πολλά ενδιαφέροντα links κι ένα hilarious-because-it's-true tweet). Κι όχι άδικα, άλλωστε ο Michael Jackson υπήρξε πολλά πράγματα στη ζωή του και λίγα από αυτά ήταν θετικά, αλλά το σύνολο των μερών αυτού του ανθρώπου αρκούσε για να φτιάξει ένα θρύλο. Ούτε ήταν ποτέ εύκολο να τον χαρακτηρίσει κανείς οτιδήποτε, είτε ιδιοφυία, είτε εκκεντρικό, είτε παιδόφιλο. Ο Jacko ήταν πάντα μια ιδιαίτερη περίπτωση ανθρώπου, που τα issues του και τα προβλήματά του αποτυπώθηκαν στη συνε

Το Σάββατο που μας πέρασε παραβρέθηκα στο γάμο ενός από τους καλύτερους και παλιότερούς μου φίλους, με τον οποίο περάσαμε μεγάλο μέρος των φοιτητικών μας χρόνων και αρκετά μεγάλο διάστημα από τότε, ειδικά από τότε που μετακόμισα στην Αθήνα, όπου μένει κι αυτός. Μετά από έναν ομολογουμένως επεισοδιακό γάμο (hint: σώματα κατέρρευσαν - κι όχι αυτά που φαντάζεστε) και συναντήσεις με παλιούς γνωστούς και φίλους που είχα να δω χρόνια (μια έννοια που κάποτε νόμιζα πως ήξερα τι σημαίνει και που συνειδητοποιώ πως ακόμα δεν έχω ιδέα τι θα πει), ακολούθησε ένα υπέροχο πάρτι κάπου σε μια μικρή παραλία της Αττικής, με τους περισσότερους καλεσμένους να έχουν αποχωρήσει και λίγους εναπομείναντες ξαπλωμένους στην άμμο να παρακολουθούμε την αυγή της νέας μέρας. Όλα ήταν ίδια κι όλα ήταν διαφορετικά. Ομολογώ ότι αυτό τον καιρό δεν τρέφω τα καλύτερα συναισθήματα για το γάμο και για τον έγγαμο βίο (hell, I still suck σε κάθε είδους κοινό βίο). Όμως κάθε τόσο, μπορεί να έχεις την τύχη να παρακολουθήσεις τη

Την προηγούμενη εβδομάδα έλαβε χώρα στο Los Angeles, εκείνο στην California, η Electronic Entertainment Expo , ή E3 για τους φίλους της. Πρόκειται φυσικά για τη μεγαλύτερη και σημαντικότερη έκθεση για τη βιομηχανία των video games, όπου οι μεγαλύτεροι εκδότες και κατασκευαστές παρουσιάζουν τα παιχνίδια που θα μας κάψουν την τρέχουσα και την επόμενη χρονιά. Και οι εν λόγω φίλοι της είναι πολλοί, καθώς το attendance της φετινής E3 προγραμματίστηκε στα 40.000 άτομα, αριθμός που παρ’όλα αυτά απέχει από το ρεκόρ των 70.000 της έκθεσης του 2005. Γιατί η μείωση; Η παγκόσμια οικονομική κρίση, σαν καλός μπαλαντέρ που είναι, κολλάει και εδώ σαν εξήγηση. Η άλλη αιτία είναι ότι οι τελευταίες E3 προσπάθησαν, σε μια προσπάθεια να κόψουν τα περιττά έξοδα και να προσδώσουν μια πιο επαγγελματική νότα στα τεκταινόμενα, να περιορίσουν την είσοδο στους οπαδούς και να κρατήσουν μόνο τις συνεντεύξεις και τις επιδείξεις παιχνιδιών στον τύπο. Αποτέλεσμα αυτού ήταν μια μίζερη κατάσταση που δεν ικανοποίησε κανέ