Mac City Blues

Πατήστε εδώ για το 1ο μέρος Η Μάγια έβγαλε και τα δυο λαμπραντόρ στο διάδρομο και τα πήγε στην κρεβατοκάμαρα. Ο Γκρεγκ άκουσε μια πνιχτή στιχομυθία με την κοπέλα της και η Μάγια επέστρεψε μόνη της. «Εγώ μπορώ να το διορθώσω,» είπε ψιθυρίζοντας. «Όταν οι Κινέζοι άρχισαν να μπουζουριάζουν ανθρώπους, εγώ και οι συνεργάτες μου αφιερώσαμε την 20 τοις εκατό εργασία μας στο να τους κάνουμε χαλάστρα.» (Μία από τις επιχειρηματικές καινοτομίες που είχε εισαγάγει η Google ήταν ο κανόνας ότι κάθε εργαζόμενος θα έπρεπε να αφιερώνει ένα 20 τοις εκατό του χρόνου του σε προσωπικές εργασίες υψηλού επιπέδου.) «Το λέμε Γκουγκλόσκουπα. Μπαίνει βαθιά μέσα στη βάση δεδομένων και σου σε κάνει στατιστικά κανονικό. Τις αναζητήσεις σου, τα ιστογράμματα του Gmail σου, τα πρότυπα των περιηγήσεών σου στο Δίκτυο. Τα πάντα. Πρέπει να σε γκουγκλοκαθαρίσω, Γκρεγκ. Μόνο αυτός ο τρόπος υπάρχει.» «Δε θέλω να μπλέξεις.» Κούνησε το κεφάλι της. «Είμαι ήδη καταδικασμένη. Κάθε μέρα από τότε που το έφτιαξα το καταραμένο, είμαι

Το 2007, ο συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Cory Doctorow δημοσίευσε στο περιοδικό Radar το διήγημά του, Scroogled , το οποίο περιέγραφε ένα κόσμο σαν το δικό μας, όπου το παντοδύναμο Google έχει γίνει ένας νέος Μεγάλος Αδελφός. Το διήγημα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό υπό του καθεστώς του Creative Commons , ενός εναλλακτικού συστήματος προστασίας πνευματικών δικαιωμάτων που ευνοεί τη συνεργασία μεταξύ πολλών δημιουργών και την αφιλοκερδή προσφορά ορισμένων δημιουργημάτων με μόνο αντάλλαγμα τη αναγνώριση του εκάστοτε δημιουργού για το έργο του - σύστημα του οποίου ο Cory Doctorow είναι υποστηρικτής εδώ και χρόνια. Υπό το καθεστώς αυτό, άρχισαν να εμφανίζονται στο Net μεταφράσεις από φαν του διηγήματος, καθώς η προστασία του κάτω από το Creative Commons το επέτρεπε, ενώ ο ίδιος ο Doctorow παραθέτει τις μεταφράσεις του διηγήματός του στο blog του . Με μια πρόχειρη ματιά, πρόσεξα ότι υπάρχουν μεταφράσεις σε απίστευτη ποικιλία γλωσσών, αλλά έλειπε μια ελληνική. Κι έτσι είπα να κάνω μια πρ

Την ώρα που η Ελλάδα "παραλύει" από άλλη μία γενική 24ωρη απεργία, στο Hollywood γιορτάζουν τη λήξη της απεργίας των σεναριογράφων που ξεκίνησε στις 5 Νοεμβρίου 2007 και έβαλε τη βιομηχανία του θεάματος στο ψυγείο για 100 ημέρες (πλήρη αναλυτική κάλυψη των εξελίξεων από την αρχή ως το τέλος μπορείτε να βρείτε στο blog του Dark Tyler . Μετά από 48ωρη ψηφοφορία όλων των μελών του Writers' Guild of America, η απόφαση να επιστρέψουν στα πληκτρολόγιά τους πάρθηκε με ποσοστό υπέρ 92.5% . Οι σεναριογράφοι έχουν κάθε λόγο να είναι ευχαριστημένοι, καθώς η συμφωνία που επιτεύχθηκε με τα μεγάλα studios τους είναι ίσως η καλύτερη δυνατή που θα μπορούσε να είναι υπό τις συνθήκες - και έγινε μετά από δύσκολο αγώνα, καθώς δεν ήταν λίγοι αυτοί που κατηγόρησαν τους σεναριογράφους για παράλογες διεκδικήσεις και για την αναστάτωση που προκλήθηκε στο Hollywood, η οποία κόστισε δουλειές και χρήματα όχι μόνο στα studios, αλλά και σε πολλούς εργαζόμενους . Δε συζητάμε καν για το γεγονός ότι οι

Διανύουμε μια περίοδο που είναι ιδανική για σινεμά. Αφενός, πλησιάζουν οι μέρες των Oscar , οπότε οι διανομείς πετάνε τις ταινίες στις αίθουσες με τεράστιες σφεντόνες με ρυθμούς πολυβόλου και μερικές από αυτές είναι, οποία έκπληξις, πραγματικά καλές. Αφετέρου, έχει κρύο και η κινηματογραφική αίθουσα έχει καλοριφέρ. Και μεγάλη widescreen οθόνη και sub-woofers, αλλά λεπτομέρειες. Το πρόβλημα βέβαια μ' αυτό το τελευταίο είναι ότι λόγω του κρύου μαζεύονται εκεί μέσα όλοι εκείνοι οι κρετίνοι που δε γίνεται λόγω κρύου να πάνε παραλιακή και λόγω ώρας να πάνε μπουζούκια. Περισσότερα σχετικά μ' αυτό σε επόμενα posts, πρώτα οι ταινίες. Οι οποίες ταινίες έπεσαν κάμποσες, όπως είπα, έτσι αρχίζουμε εδώ και θα συνεχίσουμε σιγά σιγά. Cloverfield Αυτή την ταινία την περίμενα πώς και πώς από την πρώτη στιγμή που είδα το πρώτο teaser της και έμαθα ότι μας ερχόταν από τον JJ Abrams (Lost, Alias). Τόσο το premise, που αφορά σε επίθεση τεράστιου τέρατος αγνώστων λοιπών στοιχείων στη Νέα Υόρκη, όσο

... σε άλλο ένα blog που φιλοδοξεί να πάρει τη θέση του ανάμεσα στους μεγάλους του Διαδικτύου. Ή να πιάσει μερικές εκατοντάδες bytes ακόμα, μια και φαίνεται ότι είναι το μόνο πράγμα σ' αυτό τον κόσμο απ' το οποίο έχουμε ακόμα κάμποσο (ναι, ναι, ξέρω και για το υδρογόνο και την ανθρώπινη βλακεία, εντάξει). Σε κάθε περίπτωση, εδώ θα βρίσκονται για όποιον ενδιαφέρεται οι σκέψεις μου και οι απόψεις μου για πράγματα που με ενδιαφέρουν (γιατί ένας Θεός ξέρει ότι δεν υπάρχουν ήδη αρκετά μέρη στο Internet γι' αυτό), και ενίοτε προσωπικά μου δημιουργήματα, αν μπορούμε να αποκαλέσουμε έτσι τα πράγματα που πετάει το μυαλό μου πού και πού εναντίον ενός ανυποψίαστου κόσμου που δε φταίει και σε τίποτα στην τελική. Ή που φταίει στα πάντα, αυτό το ψάχνω ακόμα. Τέλος πάντων, το πιθανότερο είναι ότι όσοι μπουν και διαβάσουν εδώ μέσα με ξέρουν και από κάπου αλλού, οπότε ξέρετε και τι να περιμένετε λίγο-πολύ. Ας αρχίσουμε λοιπόν, ε;