Η επιστροφή είναι ένα πιάτο που τρώγεται όταν επιστρέψεις... που μάλλον θα έχει κρυώσει. Άρα τρώγεται κρύο. Αλλά αυτό είναι η εκδίκηση. Ουφ, βαρέθηκα.

Είναι πάντα ιδιαίτερη στιγμή όταν γυρίζεις σπίτι. Είναι μια στιγμή που κατακλύζεσαι από πολλά, συχνά αντικρουόμενα μεταξύ τους, συναισθήματα. Από τη μία, χαίρεσαι τόσο πολύ που επέστρεψες σε ένα χώρο που γνωρίζεις τόσο καλά, όπου έχεις τόσες ευχάριστες αναμνήσεις, όπου ό,τι βλέπεις γύρω σου σε παραπέμπει σε κάποια στιγμή της ζωής σου που όλα ήταν σταθερά, ήταν γνώριμα, ήταν ασφαλή. Είναι ένα πολύ όμορφο, ζεστό συναίσθημα, το οποίο δεν αλλάζει όσες φορές κι αν το νιώσεις.

Από την άλλη, αναγνωρίζεις ότι πρόκειται για ένα μέρος που σου έδωσε ό,τι είχε να σου δώσει, έπαιξε το ρόλο του στη ζωή σου και ο καιρός του πέρασε - είχες επόμενα βήματα να κάνεις, νέα πράγματα να δεις, νέα συναισθήματα να νιώσεις. Υπήρχε λόγος που δεν έμεινες και αυτός ο λόγος εξακολουθεί να ισχύει και τώρα που γύρισες.

Παρ'όλα αυτά, είναι ωραία να γυρνάς, έστω και για λίγο. Πού ξέρεις, κάποιες φορές υπάρχουν ακόμη πράγματα να πάρεις, όλο και κάτι θα ξέχασες σε κάποιο ράφι του παλιού σου δωματίου, όλο και κάποια γωνιά θα έχει αλλάξει και θες να την εξερευνήσεις από την αρχή. Η επιστροφή στο σπίτι δεν είναι απαραίτητα πάντα πισωγύρισμα, μερικές φορές μπορεί να είναι μια παλιά εμπειρία, ιδωμένη από νέα προοπτική.

Ο αυνανισμός των παραπάνω παραγράφων, δεν ξέρω αν το καταλάβατε, αλλά λίγο-πολύ συνοψίζεται στο ότι αποφάσισα να επιστρέψω για άλλη μια φορά σ'αυτό το ρημάδι το blog, το οποίο έχω να το αγγίξω από τον Ιούνιο και ομολογουμένως είχε αρχίσει να μαζεύει αράχνες, ή το αντίστοιχο στο internet, δηλαδή σχόλια με διαφημίσεις για Viagra και free MP3 downloads (να μια πρόταση που θα κάνει αυτό το post φοβερά δημοφιλές στα search engines).

Γι'αυτό, αποφάσισα να ξεσκονίσω λίγο, να βάλω μια ηλεκτρική βρε αδερφέ, και με την ευκαιρία να το μετακομίσω και να βάλω καινούριες κουρτίνες. Μ'αρέσει αρκετά αυτό το layout που βρήκα (καλά, από τα έτοιμα του Blogger είναι, μην τρελαίνεστε) και η νέα διεύθυνση οφείλεται σε ορισμένους τεχνικούς λόγους που δεν έχουν σημασία και σε καμία περίπτωση δεν έχουν να κάνουν με δικαστικές διαμάχες στη Σρι Λάνκα όπου 100% δεν ήμουν την 31η Οκτωβρίου του 2010. Και δεν έχω δει ποτέ στη ζωή μου αυτό το ψάρι.

Η αλήθεια είναι ότι στο blog έγραφα για να ικανοποιήσω το ψώνιο μου, καθώς πρόκειται για μια δραστηριότητα αρκετά σημαντική για μένα (το να γράφω, όχι το να ικανοποιώ το ψώνιο μου), και το blog εξυπηρετούσε αυτή την ανάγκη αρκετά καλά. Από τη στιγμή όμως που άρχισα να πληρώνομαι για να το κάνω, αναγκαστικά αυτός ο ρόλος του blog πέρασε σε δεύτερη μοίρα, αν όχι για άλλο λόγο, γιατί ο χρόνος έγινε πολύ περιορισμένος και το να γράφω και εν ώρα εργασίας και στον ελεύθερό μου χρόνο, ήταν κάτι αρκετά αυτοκαταστροφικό.

Συν τοις άλλοις, εφόσον πολλά από αυτά που έγραφα εδώ, από αρκετές απόψεις συμπίπτουν με αυτά που γράφω επαγγελματικά, δεν υπήρχε και πολύ νόημα να ανακυκλώνω κείμενα. Και πέρα από αυτά, η ιδιότητα του blog ως μέρος να μοιράζομαι videos και άλλα ενδιαφέροντα πράγματα ανά το web με φίλους, που κυρίως διάβαζαν το blog, υποσκελίστηκε από μέρη που προσφέρονται πολύ καλύτερα για κάτι τέτοιο, όπως το Twitter και το Facebook. Όπως ήταν φυσικό, το blog-άκι έπεσε σε δεύτερη μοίρα.

ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ.

Γιατί τώρα, δεν έχω ιδέα για ποιο λόγο, μου φάνηκε καλή ιδέα να το ξαναβάλω μπροστά και, όπως πάντα, να γράφω ό,τι μου κατεβαίνει στο κεφάλι. Ίσως πράγματα που δεν έχω την ευκαιρία να γράψω στα μέσα με τα οποία συνεργάζομαι.

Όχι ότι με λογοκρίνουν με κάποιο τρόπο, αλλά πολλές φορές μπορεί να με ενδιαφέρει και να θέλω να σχολιάσω κάτι το οποίο, δίκαια ή άδικα, δεν θα ενδιαφέρει τους αναγνώστες των μέσων εκείνων, κάτι απόλυτα φυσιολογικό. Γι'αυτό και μπορώ να το πετάω εδώ και να το βλέπω μόνος μου, και όλοι να είναι ευχαριστημένοι. Πού ξέρεις, μπορεί και στην πορεία να γράψω εδώ πέρα και τίποτα πραγματικά ενδιαφέρον (ας μην κρατάμε και την ανάσα μας γι'αυτό, πάντως).

Προς το παρόν, πάντως, μ'αρέσει πολύ να ξαναβλέπω το interface του Blogger. Σκέφτομαι ότι θα το ευχαριστηθώ να ξαναρχίσω να ψάχνω να τακτοποιώ links, να ψάχνω φωτός, να σκέφτομαι ηλίθια λογοπαίγνια και άστοχες μεταφορές. Όπως επίσης και να σκαλίσω τις νέες λειτουργίες που έχουν βάλει μέσα στο interface, αν έχει τίποτα καλό.

Για να δούμε πόσο θα κρατήσω ΑΥΤΗ τη φορά ε;

Comments

  1. Ψυχραιμία, είναι όλα μέρος του σχεδίου.

    ReplyDelete
  2. Mallon den exeis kai polla na peis telika e?
    Krima na kratas ton xwro, mporei na ton xreiazetai kapoios allos pou exei pragmatikh anagkh na ekfrastei

    ReplyDelete
  3. Έρχεται, έρχεται.

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Μου πήρε το παιχνίδι μου!

E3 2012: Τα δικά μου αγαπημένα

Προειδοποίηση: αυτό θα είναι ένα μίζερο post.